این نسخهٔ پایداری است که در ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ بررسی شده است.

اصیل مرغ کی کمر کو تختی کہتے ہیں۔ اصیل مرغ کی کمر کشادہ اور سخت ہوتی ہے۔

[۵] نخستین مشاهدات ثبت شده از مرغ ابریشمی به نوشته‌های مارکو پولو بازمی‌گردد. مارکوپولو در سدهٔ سیزدهم میلادی و در زمان سفر خود به آسیا، به این‌گونه از مرغ با نام «مرغ خزدار» اشاره می‌کند.[۶] در ۱۵۹۸، اولیس آلدرواندی، یک نویسنده و مورخ طبیعی از دانشگاه بولونیای ایتالیا، رساله‌ای جامع در مورد مرغ‌ها منتشر کرد که همچنان مخاطب دارد و از محبوبیت برخوردار است. او در این کتاب به مرغ ابریشمی با عنوان «مرغ پوشیده از پشم» و گونه‌ای که «شبیه گربهٔ سیاه پوشیده از مو است» اشاره می‌کند.[۷]

برصغیر پاک و ہند کے مخصوص مرغے جو اپنی منفرد خوبیوں کی وجہ سے جانے جاتے ہیں اصیل کہلاتے ہیں۔ مرغبازی میں اصالت سے مراد غیرت و جرأت ہے۔ ایسا مرغا جو دوسرے نر مرغے کی موجودگی کو برداشت نہ کرے، اُس سے اگر لڑنا پڑے تو اُس سے ہار نہ مانے یعنی میدان چھوڑ کر نہ بھاگے وہ مرغا اچھا اصیل گِنا جاتا ہے۔ برصغیر کے اصیل مرغوں کے بارے میں ایک نظریہ یہ بھی ہے کہ یہ سیپیشز جنگل فاؤل ( جنگلی مرغا ) اور چیل، عقاب یا کسی دوسرے پرندے ساتھ کراس بریڈ ہوکر وجود میں آئی ہے۔

مرغ‌های ابریشمی علاوه بر اینکه مادران خوبی برای جوجه‌ها هستند، به آرامی و مهربانی در سراسر جهان مشهور هستند. آن‌ها در نگهداری از تخم‌ها و تعامل با جوجه‌ها عالی هستند. وقتی مرغ‌های ابریشمی در کنار سایر پرندگان نگهداری می‌شوند، به علت طبیعت آرامشان گاه قربانی قلدری گونه‌های پرخاشگر قرار می‌گیرند.[۶] بانتام‌ها[ویرایش]

اچھے اصیل مرغ کی نوک یعنی چونچ موٹی اور چھوٹی ہوتی ہے۔ نوک کا اوپر والا حصہ نیچے والے سے تھوڑا سا لمبا ہوتا اور آگے سے نیچے کا مڑا ہوا ہوتا ہے۔ ایسی نوک کو قُفل نوک کہتے ہیں۔

مرغ ابریشمی از نظر تخم‌گذاری، معمولی است و تخم‌های آن کرم رنگ است. اما اغلب به دلیل کرچ شدن، تخم‌گذاری مرغ ابریشمی متوقف شده و تولید ۱۰۰ تخم در سال، مناسب محسوب می‌شود. با این وجود، مرغ ابریشمی از توانایی بالا و منحصر به فردی در نگهداری از جوجه‌ها برخوردار است و همین امر موجب شده تا از آن‌ها به منظور پرورش جوجهٔ سایر نژادهای پرندگان استفاده شود.

۱ تاریخچه ۲ ویژگی‌ها تغییر وضعیت زیربخش‌های ویژگی‌ها ۲.۱ بانتام‌ها ۲.

صفحه‌هایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکت‌ها

یک مرغ ابریشمی مشکی به همراه جوجه‌ای که متعلق به او نیست. مرغ ابریشمی به دارا بودن توانایی بالا در پرورش جوجه و مادری معروف است. دقیقاً مشخص نیست که در کجا و در چه زمانی این‌گونه با ترکیب یافتن ویژگی‌های گونه‌های نخستین به‌وجود آمده‌است؛ با این وجود، شواهد بسیار دقیقی در دست است که مکان پیدایش آن چین باستان بوده‌است. از اینرو، نام دیگری که برای این‌گونه از مرغ استفاده می‌شود، مرغ ابریشمی چینی است. سایر زادگاه‌های احتمالی این‌گونه در آسیای جنوب شرقی و مناطقی از قبیل هند و جاوه است.

مرغ‌های ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد.[۵] زمانی که مرغ‌های ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایت‌های بسیاری در مورد آن‌ها شایع شد.

همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگی‌های جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلی‌ترین گونه‌های مرغ خانگی به‌شمار می‌رود more info و دارای خصوصیات تخم‌گذاری و مراقبت استثنایی از جوجه‌هاست. اگر چه میزان تخم‌گذاری این‌گونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی خاص آن‌ها در نگهداری جوجه‌ها، از مرغ‌های ابریشمی برای پرورش تخم‌های سایر گونه‌ها و جوجه‌کشی استفاده می‌شود.[۲][۳][۴]

اصیل مرغبازی میں ایک اچھے اصیل کی شناخت کے لیے مرغ کی چُونچ سے لے کر اس کے پنجے کے ناخنوں تک ایک ایک عُضو کو دیکھا اور پرکھا جاتا ہے۔ ویسے تو اصیل مرغ کی پہچان ایک بہت بڑا موضوع ہے لیکن یہاں ہم اصیل مرغ کی چند موٹی موٹی نشانیوں کا ذکر کرتے ہیں۔

این صفحه آخرین‌بار در ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۳ ساعت ‏۱۷:۴۰ ویرایش شده است.

در استاندارد ماکیان استرالیا وزن ۶۸۰ گرم برای نرها و ۵۷۰ گرم برای ماده‌ها اعلام شده‌است.[۱۵] استاندارد ماکیان بریتانیا نیز وزن ۶۰۰ گرم را برای مرغ‌های ابریشمی بانتام نر و ۵۰۰ گرم را برای ماده‌ها اعلام کرده‌است.[۱۶] پرانگشتی[ویرایش]

سوپ مرغ ابریشمی در بوکیت باتوک، سنگاپور گوشت تیرهٔ مرغ ابریشمی خصوصیتی نامعمول در آشپزی اروپایی و آمریکایی محسوب می‌شود.[۱۱] در مقابل در بسیاری از جوامع آسیایی، استفاده از گوشت مرغ ابریشمی در غذا معمول و متداول است. در آشپزی چینی، گوشت مرغ ابریشمی به‌طور خاص مورد توجه قرار گرفته‌است و در بسیاری از غذاهای ژاپنی، کامبوجی، ویتنامی و کره‌ای، از افزودنی‌ها معمول به‌شمار می‌آید. در نواحی تحت نفوذ آشپزی چینی مانند مالزی ممکن است طبخ مرغ ابریشمی مشاهده شود.

۲ پرانگشتی ۳ در آشپزی ۴ منابع ۵ مطالعهٔ بیشتر تغییر وضعیت فهرست محتویات مرغ ابریشمی

در اوایل قرن هفتم، در طب سنتی چین، سوپ مرغ حاوی گوشت مرغ ابریشمی به عنوان غذایی شفابخش شناخته می‌شد.[۱۱] روش‌های معمول برای طبخ مرغ ابریشمی به‌صورت گوشتابه، تفت‌آب‌پزی، و کاری است. در سوپ سنتی چینی، به همراه مرغ ابریشمی از موادی از قبیل زالزالک، سیب‌زمینی شیرین چینی، خلال پرتقال و زنجبیل استفاده می‌شود.[۲۱] برخی از رستوران‌های زنجیره‌ای در نواحی مرکزی در غرب، مرغ ابریشمی را به عنوان یک غذای سنتی آمریکایی یا فرانسوی مانند کانفیت طبخ می‌کنند.[۱۱] منابع[ویرایش]

مرغ‌های ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغ‌های ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوش‌های خود هستند. به‌علاوه مرغ‌های ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک می‌شوند. مرغ‌های ابریشمی حاضر در رقابت‌های نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگ‌ها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.

مرغ کے ناک کو نتھنے یا نکوڑا کہتے ہیں۔ اچھے اصیل مرغ کے نتھنے قدرے کھلے ہوتے ہیں۔ نتھنوں کے اندر باریک جِھلی ہوتی جو بطور air filter ائیر فلٹر کام کرتی ہیں۔